Aliran Rétorika

Aliran rétorika

Aya sababaraha aliran dina rétorika nurutkeun Syafe’i dina Haerudin jeung Suherman (2013) nya éta:

       1.      Aliran rétorika neoklasik/ neoclassic;

       2.      Aliran rétorika Belles Letters;

       3.      Aliran rétorika psikologi-epistemologi;

       4.      Aliran rétorika elocution.

Ngarah leuwih jéntré jeung maham kana aliran-aliranna urang tataan hiji-hiji ieu dihandap:

       

Alexandre Pope

1.      Aliran Rétorika Neoklasik

Aliran rétorika neoklasik ieu ngagunakeun cara atawa metodeu anu alami teu nganggap penting hal-hal anu sipatna original. Tokoh-tokoh dina aliran ieu di antarana Alexander Pope, Jonathan, John Lawson, John Ward.

       2.      Aliran Belles Letters

Istilah Belles Letters ngandung harti karya tulis nu éndah. Dina aliran ieu ngagabungkeun konsép klasik jeung konsép modéren. Salah sahijina nya éta model komunikasi Aristoteles,nu ngawengku:

a.       Sumber/ pangirim pesan (source); 

b.      Pesan komunikasi (massage);

c.       Nu narima pesan (receiver);

d.      Konsép étika;

e.       Konsép logika;

f.       Patethik proof;

g.      Konsép milih matéri;

h.      Aprésiasi pikeun nyeukeutan daya pikir, katut;

i.        Gaya basa.

Aya deui anu diadopsi ku aliran Belles Letters nya éta konsép-konsép pamikiran Longinus nu madukeun ajén-ajén rétorika jeung puisi nu dirojong ku kaéndahan jeung kaagungan. Tokoh-tokoh dina aliran ieu di antarana Hugh Blair, Alexander Gerard, Edmun Burke, John Baillie, Joseph Addison, Adam Smith, jeung Charles Rollin.

      3.      Aliran Epistemologi

Francis Bacon

Aliran ieu matalikeun rétorika jeung konsép-konsép anyar nu diformulasikeun dina filsafat jeung psikologi. Konsép-konsép dasar dina sababaraha tokoh-tokoh élmu pangaweruh di antarana pamikiran Francis Bacon nya éta:

a.       Tugas jeung pungsi rétorika nya éta pikeun nyeukeutkeun daya nalar jeung imajinasi nu ngarojong kana karep nu hadé dina komunikasi;

b.      Invention jeung discovery miboga peran penting dina prosés ngumpulkeun data sarta ngarumuskeun masalah;

c.       Panyatur saéstuna nginget-nginget deui sawatara pangaweruh nu geus nyampak dina dirina;

d.      Kudu merhatikeun opat hal nalika nyarita:

1)      Colors of good and evil (hadé jeung goréng)

2)      Antitheta (pasangan daftar pernyataan nu patukang tonggong)

3)      Formulae (perumusan)

4)      Apothegms (pernyataan ringkes atau rumusan)

Salian ti pamikiran Bacon,aya deui pamadegan séjén nya éta meunang Richard Whatley nu ditulis dina bukuna “Element of Rhetoric” nu ngawengku:

      a.   Ambahan rétorika leuwih museur kana perihal kamampuh manggihan jeung nyusun argumentasi

      b.  Rétorika leuwih raket hubunganana jeung masalah manajemen atawa ngatur nu kudu diinformasikeun dumasar hal nu kapanggih jeung naon nu ditalungtik

      c.  Nyusun hasil nalar tina hasil logika jeung inkuiri nu satuluyna ditepikeun ka pamiarsa jadi informasi nu ngandung bebeneran substansial

      d.   Argument dibédakeun jadi dua rupa nya éta ”a priori” nu didasaran ku tiori jeung “sign” nu didumasaran kana situasi kondisi sabenerna

      4.      Aliran Elocutionary

Course of Lectures on Elocution by Thomas Sheridan

Aliran ieu leuwih muser kana aspék delivery. Aspék delivery nya éta bagian nu dipaké nepi ka aliran rétorika modéren sarta can dipaluruh nepi ka tuntasna. Pikeun maham kana aspék éta numutkeun Sheridan dina bukuna “A Course of Lectures” on Elocution” panyatur kudu maham kana sawatara metodeu nu prespektif.  Ayana budaya tulis di jaman modéren mangaruhan kana rétorikana sorangan teu ngan saukur make basa lisan,tapi ogé basa tulisan. Rétorika modéren leuwih ka ngutamakeun kaéféktifan jeung kaéfisiénsian antara panyatur jeung pangreugeup.