Hakékat Nyarita

1.      Ngurangan rasa kéder, waswas, jeung gugup dina nyanghareupan jalma;

2.      Ngalatih numuwuhkeun kapercayaan diri;

3.      Ngalatih téhnik sora, artikulasi;

4.      Nyangking daya persuasi;

5.      Ngabina kamampuh pédagogis jeung psikologis;

6.      Nambahan pangaweruh kabeungharan kecap;

7.      Ngabina kamampuh ngaéksprésikeun diri, saperti pasemon jeung gerakan nonvérbal salila nyarita atawa dialog;

8.      Teu apriori jeung mampuh ngahargaan jalma anu keur cacarita;

9.      Ngalancarkeun dina prosés komunikasi;

10.  Teu hésé dina mangaruhan jalma séjén;

11.  Miboga sikep silihajénan;

12.  Mibanda sikep positif ka sasama;

13.  Teu hésé ngayakinkeun jalma réa sabab bisa ngébréhkeun eusi haté atawa buahh pikiran anu singget, jéntré, tur pepel;

14.  Parigel sarta mibanda kakuatan dina mertahankeun pamikiran atawa pamadegan;

15.  Bisa ngabina hubungan nu nguntungkeun kana jabatan, organisasina atawa partéy politikna;

16.  Ngaleugaan pangaweruh hususna ngeunaan sumber informasi;

17.  Teu cupet jeung nutup diri;

18.  Nganteur kana widang interest nu anyar;

19.  Mibanda sikep objéktif jeung toleran;

20.  Lancar dina campur gaul jeung komunikasi papada jalma.

RÉFÉRÉNSI

Haérudin jeung Suherman, (2013). Panganteur Kaparigelan Nyarita. Bandung: Jurusan Pendidikan Bahasa Daerah Fakultas Pendidikan Bahasa dan Sastra UPI